Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Ποιοι θα μας σώσουνε από την κρίση και τι πραγματικά προσμένουμε;





Είναι όσοι προσπάθησαν με τις καινούργιες ιδέες και με το fair play να αναδειχθούν και δεν τα κατάφεραν γιατί ακριβώς η διαφθορά, οι κομπίνες, οι γνωριμίες, ό έχων το περισσότερο κύρος όχι με τις ικανότητες του, αλλά εξαγοράζοντας διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς…
Είναι αυτοί που έλαμψαν για λίγο με τις πρωτότυπες ιδέες τους, τις γνώσεις τους, την επιστημοσύνη τους, αλλά πέσανε οι συνάδελφοί τους να τους κατασπαράξουνε, είτε από φθόνο, είτε από κέρδος, είτε γιατί τους “χαλούσαν την σούπα”…Είναι όσοι αισθάνονται ότι γεννήθηκαν σε λάθος τόπο και χρόνο…Είναι όσοι έχουν φύγει από αυτή τη χώρα που έπαψε να τους κάνει περήφανους εδώ και χρόνια…Μα το σημαντικότερο είναι αυτοί που επιμένουν και υπομένουν ακούραστα ζώντας στην δική τους όαση που έχουν φτιάξει για να μην τρελαθούν από την πραγματικότητα. Όσοι δηλαδή δεν ενέδωσαν και βρήκαν τρόπους να κάνουν τα δύσκολα εύκολα για αυτούς και την οικογένεια τους.
Όλοι αυτοί εάν τους καθοδηγήσουν κάνα δύο πεφωτισμένοι τότε θα γίνει το ποθητό. Η μεγάλη αλλαγή που όλοι περιμένουμε.
Στην περίπτωση μας δεν περιμένουμε, όπως οι άλλες χώρες, μία λύση απλώς στα οικονομικά μας, αλλά μία αναγέννηση, μία αλλαγή που θα φέρει τις παλιές καλές αξίες πάλι στην επιφάνεια, που θα ζούμε χωρίς ψέματα και κομπίνες, που δεν θα μας παρασέρνει η μανία του καταναλωτισμού, που οι άνθρωποί μας θα αποκτήσουν ξανά γείτονες, θα πηγαίνουν εκδρομές με μεγάλες παρέες , η μαμά μας θα φτιάχνει σπιτικά πράγματα και ο σκουπιδοτενεκές μας δεν θα ξεχειλίζει από την πρώτη μέρα. Που οι δρόμοι μας δεν θα έχουν τόση πια φασαρία όσο άλλοτε από τα αυτοκίνητα, και τα κουδουνάκια από τα ποδηλατά μας θα αρχίσουν να ακούγονται σαν τις νοτιοαφρικάνικες βουβουζέλες. Που τα παιδιά μας θα κάνουν τρεις μήνες διακοπές χωρίς φροντιστήρια και ξένες γλώσσες. Που οι μαγαζάτορες θα κλείνουν το μαγαζί τους για ένα ολόκληρο μήνα το καλοκαίρι και θα κρεμάνε το ταμπελάκι που θα γράφει “Κλειστό Λόγω Διακοπών”. Οι γάμοι και το τραπέζια θα γίνονται στα σπίτια μας. Η μουσική μας θα μας ενώνει και θα μας ταξιδεύει, θα κοιμόμαστε με τα παράθυρα και τις πόρτες ανοιχτές, θα ακούμε περισσότερο ραδιόφωνο και οι γειτονιές μας θα γεμίσουν παιδιά να παίζουν κρυφτό και μπάλα ελεύθερα στους δρόμους.

1 σχόλιο:

  1. Βεβαια η φωτογραφια που εχεις αναρτησει παραπεμπει
    σε κεινες τις εποχες !! Ισως ηταν καλυτερα τοτε
    αλλα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή